به نام خدایی که بی نهایت به او مدیونم

24 سال... روز ها و شب های عجیبی رو پشت سر گذاشتم

روزهایی که اونقدر زیبا بود که دلم نمی خواست تموم بشه و روز هایی که برای گذشتن ثانیه به ثانیه اش به خدا التماس میکردم....

زندگی ،گذر عمر به ما ثابت میکنه هیچ چیز موندگار نیست... نه غم میمونه نه شادی... زمان میگذره بدون توجه به حال و خواست ما و اون چیزی که تو تقدیر ما نوشته شده وخواست خداست اتفاق میوفته....

آدم های زیادی تو طول عمر ما وارد زندگیمون مشن اما هیچ کدوم موندگار نیستن چون همه رهگذریم... گذر عمر و رفتن آدم ها بهمون ثابت میکنه باید قدر آدم های زندگیمون رو تا هستن بدونیم و برای تک تکشون وقت بذاریم حتی اگر ما اون ها رو دوست داشتیم و اون ها نه....

 باید روی زمین ردی از خوبی بذاریم...

بارها تو این سالها فکر کردم که اگر برگردم عقب چه تصمیمات متفاوتی می گرفتم اما خب یقینا باز هم همون راه های قبلی رو میرفتم و همون انتخاب ها رو داشتم چون عقلم اون موقع همون قدر کشش داشت دیگه :))) والاع:))

تولد تو ایام کرونا مهمه وگرنه یه روزه مثل روزای دیگه،هم شب داره هم روز:))) فقط یه قسمت بد داره اونم اینه که بهت یادآوری میکنه داری پیر میشی:))) با این کرونا معلوم نیست تولد بعد هستم یا نه تا بهم یادآوری بشه هعععی یوو داری پیر میشیاا:)))) البته من اول تولد واسه موندن تو این دنیا با عزرائیل در حال دعوا بودم:)) ولی خب تهش نذر کردن اسم ما رو عوض کردن عزرائیل سرافکنده رفت دنبال مورد بعد:))))) کرونا که دیگه هییییچ:)))

خوشحالم خدا بهم فرصت زندگی کردن داد،فرصت اینکه خودم رو محک بزنم ببینم تو این شلوغی دنیا من چی میکنم! هر چند تا الان جز مصرف کننده و اضافه کردن به بار مشکلات دنیا کار دیگه ای نکردم ولی خب امیدوارم هنوز...

تا اینجای زندگی راضی ام و خدارو شکر میکنم،نارضایتیم و ناشکریم هیچ چیزی رو  تغییر نمیده ... این سال ها بهم اثبات شد باید راضی بود به رضای خدا... هرچند بعضی تصمیماتش برای ما طعم تلخی داره اما در نهایت شیرین شیرین میشه...

امیدوارم سال بعد این موقع بهتر از امروزم باشم...

ممنونم از خدا که امسال یک نفر رو بهم هدیه داد،کسی که عاشقش شدم... کسی که امشب واقعا غافلگیرم کرد:)) امسال با وجودش، آرزوی تولدم معلومه چیه:) ان شاالله این آرزوم برآورده بشه :))

ارادتمند شما و خودم و خدام

02:29

07-03-99